08.05.2020 թ․-ին ուժի մեջ մտած օրենսդրական փոփոխությունների արդյունքում գործատունները պարտավոր են վարձատրել իրենց այն աշխատակիցներին, որոնք կորոնավիրուսով վարակված լինելու հիմքով ինքնամեկուսացած են տանը։ Ավելին, օրենսդրական փոփոխությունները գործա­տուներին հնարավորություն են տալիս հանձնարարել այդպիսի աշխատակիցներին իրենց աշխա­տանքը կատարել տնից՝ հեռավար եղանակով։ Ընդ որում, այս հիմքով հեռավար եղանակով աշխատանքի կատարումը չի համարվում աշխատանքային պայմանների էական փոփոխություն, և գործատուն իրավասու չէ լուծել աշխատանքային պայմանագիրը։ Իսկ եթե աշխատողի՝ կորոնա­վիրուսով վարակված լինելու և տանը ինքնամեկուսացած լինելու պայմաններում հնարավոր չէ շարունակել աշխատանքային պայմանագրով նախատեսված աշխատանքները, այդ թվում՝ հեռավար եղանակով, ապա չօգտագործված ամենամյա արձակուրդ ունենալու պարագայում աշխատողի պահանջով գործատուն աշխատողին պարտավոր է տրամադրել ամենամյա արձակուրդ՝ կատարելով համապատասխան արձակուրդային վճարումները:

Կատարված օրենսդրական փոփոխությունների արդյունքում գործատուներին հնարավորություն է ընձեռվել աշխատողներին չվճարել աշխատավարձերը՝ անհաղթահարելի ուժի առաջանալու ժամանակահատվածում, երբ գործատուի գործունեությունը ևս դարձել է անհնար՝ ստեղված անհաղթահարելի ուժի հետևանքով։

Այսինքն գործատուն կարող է աշխատավարձ չվճարել միայն այն դեպքում, երբ համաճարակի պատճառով դադարեցրել է իր գործունեությունը։

Կորոնավիրուսի դրական թեստի դեպքում անհրաժեշտ է գործատուին դիմում գրել՝ հայտնելով վարակված լինելու մասին՝ կցելով կորոնավիրուսի թեստի պատասխանը։ Գործատուն, ստանալով դիմումը, պարտավոր է այն ընդունել ի գիտություն և կատարել վերոնշյալ օրենսդրական պահանջները։ Իսկ աշխատանքային իրավունքների խախտման դեպքում կարելի է դիմել դատարան՝ ինքնամեկուսացումից դուրս գալուց հետո։